زندگینامه عبدالقادر مراغه‌ای

زندگینامه عبدالقادر مراغه ای

عبدالقادر غیبی مراغی مشهور به عبدالقادر مراغه‌ای (؟ -۸۳۸) شاعر، موسیقی‌دان، نوازنده و هنرمند ایرانی قرن نهم هجری بود. لقب او معلم ثانی در موسیقی است.وی علاوه بر اینکه نوازنده چیره‌دست عود بود، در خوشنویسی و شعر و نقاشی هم تبحر داشت و حافظ قرآن بود. در اروپا برای نخستین بار دانشمند آلمانی گیزه وتر (Gizze Wetter) (۱۸۵۰ – ۱۷۷۳) از عبدالقادر به عنوان نظریه‌پرداز موسیقی نام برده‌است. در آثار مراغه‌ای به موقام اشاره شده‌است.

ثریا آقایوا محقق آثار مراغه‌ای می‌نویسد:

در پژوهشهای مراغه‌ای برای نخستین بار مفهوم مقام (لار) و نظریه مربوط به آن نیز توضیح داده می‌شود.

نظرات و نوآوری‌ ها

او همراه با فارابی، ابوعلی سینا، صفی‌الدین ارموی و قطب الدین شیرازی از بزرگ‌ترین نظریه‌پردازان موسیقی ایرانی به شمار می‌رود.

مراغی در مراحل مختلف زندگی اش در دربارهای بغداد، بصره و در نهایت در هرات نزد شاهرخ شاه تیموری مشغول به کار بوده‌است. شخصیت او نزد ترکان عثمانی از نقش اصلی اش به عنوان نوازنده، آهنگساز و نظریه‌پرداز بسی فراتر رفته و تبدیل به یک اسطوره شده‌است. امروز حدود سی قطعه در رپرتوار موسیقی عثمانی وجود دارد که منسوب به اوست و بسیاری از موسیقی شناسان آنها را دارای اصالت تاریخی ارزیانی می‌کنند. آهنگهای بجا مانده اکثراً در فرمهای «کار» و «نقش» هستند اما خود مراغی در رسالاتش می‌گوید که چندین «نوبت مرتب»، فرمی سلسله‌ای که خود شامل چندین بخش درونی مثل قول و غزل و ترانه‌است را تصنیف کرده‌است. بخش مهمی از رسالات او اختصاص دارد به استخراج و تبیین گام بالقوهٔ سیستم موسیقایی زمان و روش دستان بندی نغمات. معرفی ادوار ایقاعی و انواع فرمها نیز از دیگر موضوعات مورد بررسی اوست. مراغی در رسالات خود توضیحاتی راجع به ویژگی‌های سازهای متداول زمان خود، از جمله کمانچه، قیچک، انواع عود، رباب، لوتهای دسته بلند مانند روح افزا، موسیقار و غیره می‌دهد.

با بررسی آثار عبدالقادر مراغی معلوم می‌شود که ریتم در موسیقی ایران، متأثر از وزن کلام موزون یا شعر پارسی است و موسیقی شناسان قدیم با تکیه به ارکان ایقاعی که در واقع رابطهٔ بین اوزان عروضی و وزن‌های موسیقایی بوده، تئوری موسیقی خود را دربارهٔ ایقاع بیان می‌کردند. در موسیقی هند نیز زمانبندی تالای موسیقی بیشترین تأثیر را از شعر و به خصوص ساختار کششی در هجاهای زبان سانسکریت می‌گیرد.

صفی‌الدین ارموی و عبدالقادر مراغه‌ای بابهره گیری از تجارب موسیقی‌دانان و صاحب‌نظران پیش از خود مانند فارابی و ابن سینا و الکندی مکتب منتظمیه را پی‌ریزی کردند.

عبدالقادر مراغه‌ای ساز یاتوغان (به ترکی یعنی به پهلو خوابیده) را معرفی کرد که شبیه سنتور امروزی بود با این تفاوت که برای هر صدا فقط یک تار می‌بستند و با جابه جایی خرکها آن را کوک می‌کردند.

اجراهای تازه:

برخی از آهنگ‌ها و تصنیف‌های عبدالقادر مراغه‌ای را گروهی با همین نام (عبدالقادر مراغه‌ای) به سرپرستی محمد رضا درویشی و با صدای همایون شجریان با نام شوق نامه دوباره نوازی کرده‌اند. محمدرضا درویشی در سفری به ترکیه ۲۲ آهنگ از عبدالقادر مراغه‌ای را جمع‌آوری کرده‌است. به گفته درویشی او در ساخت فیلم «شهر آشوب» از همین آهنگ‌ها استفاده کرده‌است.
موسیقی سریال امام علی ساخته فرهاد فخرالدینی بر گرفته از آثار وی می‌باشد.

آثار عبدالقادر مراغه ای :

بیشتر تألیفات او به زبان فارسی نگارش شده‌است.
مقاصدالالحان
جامع‌الالحان که شامل اولین نمونه‌های جامع نت نویسی شده ایرانی است.
کنزالالحان
شرح ادوار (دربارهٔ ایقاع)

تصنیفی از عبدالقادر مراغه ای ، موسیقی کلاسیک ترکیه و آذربایجان

منابع:

_روانقی، محمد. شرح جامع الالحان. تهران: نشر، ۱۳۱۰.
_وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی – مجموعه مقالات -تهران:نشرُ ۱۳۸۲