زندگینامه داریوش
داریوش اقبالی که از خوانندگان قدیمی ایران است در 15 بهمن سال 1329 در تهران به دنیا امد.متخلص به داریوش، خواننده معروف، هنرپیشه و فعال اجتماعی ایرانی است.
زندگینامه داریوش
داریوش اقبالی که از خوانندگان قدیمی ایران است در ۱۵ بهمن سال ۱۳۲۹ در تهران به دنیا امد.متخلص به داریوش، خواننده معروف، هنرپیشه و فعال اجتماعی ایرانی است. داریوش اقبالی در رشته موزیک راک و پاپ ایرانی مشغول است.این خواننده ایرانی در سازمان عفو بینالملل عضویت دارد. کودکی و زمان های کودکی او در کرج سپری شد. پدرش محمود اقبالی، از صاحبان شهرستان میانه بود.نخستین دفعه در سن ۹ سالگی، در جشنی در مدرسه اش در شهرآرا با صدای بی نظیرش برای ان جشن اهنگی اجرا کرد. زمان دبیرستان را در دبیرستانهایی هم چون فارابی، کرج، رازی و دبیرستان آزادگان تهران پارس طی کرد و در مراسم و همایشها، اهنگ هایی را برای این جشن ها اجرا می کرد.
این شخصیت که از خوانندگان قدیمی ایران است در سال ۱۳۴۹ با حسن خیاطباشی معاشرت کرد و همین معاشرت سبب داخل شدن داریوش اقبالی به موزیک به صورت حرفهای شد. در همین سال، او در سن ۱۹ سالگی با اهنگ به من نگو دوست دارم با آهنگسازی درویش مصطفی جاویدان، مشهور شد. اولین اهنگ تنها او به اسم نبسته پیمان با شعری از علی گزرسز (رها) و موسیقی خودش است.
قبل از انقلاب و فعالیت های این خواننده معروف
داریوش اقبالی این خواننده بزرگ در زمان پهلوی و بخاطر ارائه موزیک های سیاسی مانند جنگل، بنبست، بوی گندم، علی کنکوری و گل بارون زده، زمانی راهی زندان شد. این ادم در مقایسه خوانندگان قدیمی در مجله جوانان در سال ۱۳۵۶ به عنوان مردمی ترین خواننده معروف ایران انتخاب شد.وی با خیلی از فیس های معروف موسیقی پاپ ایران مثل منوچهر چشم آذر، بابک افشار، آندرانیک آساطوریان و صادق نوجوکی همکاری کرده است. ایرج جنتی عطایی، شهیار قنبری، احمد شاملو و اردلان سرفراز نیز معروف ترین ترانه سرایانی هستند که در این زمان با داریوش کار می کردند. نیز زمان همکاری داریوش، بابک بیات و ایرج جنتی عطایی به دوران طلایی موزیک پاپ ایران مشهور است.
بعد از انقلاب و کار های داریوش اقبالی
بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در ایران، این خواننده معروف که قبل از آن برای درمان صورت خود به لندن رفته بود، به ایران بازنگشت. او مقل بیشتر خوانندگان قدیمی ایرانی،بعد از انقلاب ۱۳۵۷ کار خود را در خارج از ایران شروع کردند. وی در سایت شخصی خود، دلیل خروج از ایران به این نحوه تعریف کرده:
بعذ از انقلاب ۱۳۵۷ و در پیرو کشتار، خون ریزی و خفقان حاکم بر سرزمینم، به اجبار به ترک خانه ام شدم. از آن زمان تا الان، در سفری بدون پایان، تلاش می کنم به همراه هموطنانم سرود ایرانی آزاد را هم صدا شوم.
استفاده از ترانهها و اشعار افرادی نظیر اردلان سرفراز، ایرج جنتی عطایی، شهیار قنبری، سیمین بهبهانی، مینا جلالی، هما میر افشار، زویا زاکاریان و بزرگانی چون مولانا و حافظ شیرازی، پرداختن به موسیقی اجتماعی، خواندن ترانههایی که بار اعتراضی نسبت به وضعیت اجتماعی و سیاسی ایران، از جمله فقر، آزادی و اعتیاد را دارد و نیز برخورداری از صدایی خاص، او را به یکی از پرطرفدارترین و محبوبترین خوانندگان ایرانی تبدیل نمودهاست.یکی از کارهای بزرگ و شاخصی که او در طی مدت همکاری با عبدی یمینی به انجام رساند، بازسازی مجدد برخی از آهنگهای دههٔ ۱۳۵۰ بود که با صدای داریوش خوانده شده بود. موسیقی وی در نزد عموم مردم و فعالان اجتماعی در ایران و کشورهای اروپایی و عربی، دارای محبوبیت بیشماری است.
کنسرت ها
اهنگ های این خواننده معروف شامل بیش از ۲۰۰ ترانه در ۲۵ آلبوم است.وی کنسرتهای زیادی را در تالارهای بزرگ جهان چون notably Wembley (لندن)،Carnegie Hall (نیویورک)، Kennedy Center (واشنگتن دی سی )، Koncertos (استکهلم )، Greek Theater (لس انجلس)و Universal Amphitheater (لس آنجلس)در کارنامه درخشان خود داشته است.مرسی که با بیوگرافی داریوش با سایت ماندگار تاریخ ما همراه بودید.