زندگینامه پالمر لاکی، طراح هدست واقعیت مجازی
او پیش از اینکه به ۲۵ سالگی برسد، چندین دستاورد بزرگ در زندگیاش داشته. اما تاسیس شرکت «آکیولس ویآر» (Oculus VR) و طراحی هدست واقعیت مجازی «آکیولس ریفت» (Oculus Rift) دو تا از مهمترین آنهاست. در ادامه با تاریخ ما و بیوگرافی «پالمر لاکی» (Palmer Luckey) همراه باشید.
«پالمر فریمن لاکی» در ۱۹ سپتامبر ۱۹۹۲ در «لانگ بیچِ» کالیفرنیای آمریکا به دنیا آمد. پدرش در یک فروشگاه وسایل نقلیه کار میکرد. بهجای مدرسه، در خانه و تحت نظر مادرش مقدمات تحصیلی خود را گذراند، آموزش دریانوردی دید و در این مدت به الکترونیک علاقه پیدا کرد. در ۱۴، ۱۵ سالگی در کالج منطقهای «گلدن وست» و «لانگ بیچ سینی» به تحصیل پرداخت. سال ۲۰۱۰ به دانشگاه ایالتی کالیفرنیا رفت و رشتهی روزنامهنگاری را انتخاب کرد. در کنار این خود را به عنوان دبیر یکی از روزنامههای دانشجویی، به نام Daily 49er مشغول کرده بود.
پالمر از ۱۱ تا ۱۶ سالگی پروژههای مختلفی برای خود تعریف میکرد و مدتها با آنها سرگرم بود؛ از تفنگهای سیمپیچی و سیمپیچ تسلا گرفته تا لیزر. در همین دوره یک رایانهی شخصی با ۶ مانیتور ساخت که دهها هزار دلار میارزید.
طولی نکشید که علاقهی پالمر از رایانهها به واقعیت مجازی تغییر کرد؛ برای خودش کلکسیونی بیش از ۵۰ نمایشگر را که قابلیت قرار گرفتن روی سر داشتند جمع کرد تا دست و بالش برای طراحی آنچه در ذهن میپروراند باز باشد. پالمر خانوادهی ثروتمندی نداشت و خودش از طرق مختلف پول مورد نیاز برای این پروژهها را تامین میکرد؛ فقط ۳۶٬۰۰۰ دلار از تعمیر و فروش آیفونهای آسیبدیده بهدست آورد؛ به غیر از این، هم مربی قایقرانی بود و هم قایقهای معیوب را تعمیر میکرد؛ در کل بچهی دست به آچاری بود و از پس تعمیر خیلی چیزها برمیآمد.
عشق او به سختافزار در وبگاه ModRetro نمود کرد. پالمر در ۲۰۰۹ این تالار گفتوگو را برای بحث دربارهی ایجاد تغییر در سختافزار دستگاههای قدیمی مثل کنسولهای بازی و رایانههای شخصی درست کرد. در دانشگاه که بود شغل پارهوقت هم داشت و همین شغل پارهوقت، آیندهی او و آیندهی یک صنعت جدید را رقم زد. او به عنوان مهندس در آزمایشگاه واقعیت ترکیبی (ترکیب واقعیتهای مجازی و افزوده) دانشگاه کالیفرنیای جنوبی کار میکرد. تیم آنها وظیفهی طراحی واقعیت مجازی مقرونبهصرفه را برعهده داشت.
توسعه و رشد آکیولس ریفت
خیلی وقت بود که لاکی از بابت ضعفهای مختلف نمایشگرهایی که روی سر قرار میگرفتند به تنگ آمده بود؛ هرچه از این نوع نمایشگرها داشت یا کنتراستشان پایین بود، یا پاسخدهی نامناسبی داشت یا زاویهی دید کم لذت تماشا و بازی کردن را بهشدت تحت تاثیر قرار میداد. اینها همه باعث شدند که دستبهکار شود و اولین نمونه از دستگاه واقعیت مجازیاش را در ۱۸ سالگی بسازد. این نمونه با زاویهی دید ۹۰ درجه، CR1 نام داشت و در سال ۲۰۱۱ در گاراژ خانهی پدریاش تولید شد. پالمر بهمرور چندین نمونهی دیگر از این دستگاه ساخت و هر بار ویژگیهایی مثل ۳D Stereoscopy، اتصال بیسیم و زاویهی دید خوب ۲۷۰ درجه را به آنها اضافه میکرد؛ همهی اینها در حالی بود که اندازه و وزن دستگاه کمتر هم میشد.
پالمر پیشرفتهای خود را مرتبا در وبگاه MTBS3D قرار میداد؛ این وبگاه بهوسیلهی یک عده علاقهمند به واقعیت مجازی اداره میشد. اسم ششمین نسل دستگاهش «ریفت» (Rift) بود و برای این آماده شد تا به عنوان یک کیت بهاصطلاح «خودت انجام بده یا همان DIY» در وبگاه جمعسپاری کیکاستارتر قرار بگیرد؛ جامعهی هدف، نه مصرفکنندههای معمولی که فقط علاقهمندان به واقعیت مجازی بود؛ آن هم تنها در حدود ۱۰۰ دستگاه. پالمر اصلا به این دلیل Oculus VR را شروع کرد که کار کمپین کیکاستارترش (یک وبسایت جمعسپاری مالی) را راه بیندازد.
«جان کارمک» (John Carmack) یکی از توسعهدهندگان مطرح بازیهای رایانهای که از قضا او هم عضو وبگاه MTBS3D بود یکی از نمونههای اولیهی هدست آکیولس را سفارش داد؛ کارمک بهبودهایی در این دستگاه ایجاد کرد و روی آن دموی نسخهای تغییریافته از Doom 3 BFG Edition، یکی از بازیهای ساختهی خودش را در نمایشگاه E3 2012 به نمایش گذاشت. با این اتفاق یکباره توجه هزاران نفر معطوف هدست واقعیت مجازی پالمر شد و او که داشت روزنامهنگاری میخواند تصمیم گرفت دانشگاه را رها کند و روی دستگاهش متمرکز شود. خود جان کارمک افسانهای هم کمی بعد به تیم «آکیولس ریفت» پیوست.
لاکی از «برندن آیریب» (Brendan Iribe)، مدیر سابق شرکتهای GaiKai و Scaleform دعوت کرد تا یکی از نمونههای اولیهاش را ببیند. آیریب حالوهوای آن ملاقات را اینطور توصیف کرده: «سیمها آویزان، بردهای الکترونیک این ور و آن ور، نوار چسب و چسب داغ هم که همهجای اتاق بود». او با دیدن آن نمونه، متقاعد میشود که چند صد هزار دلار روی کارزار کیکاستارتری ریفت سرمایهگذاری کند. بعد هم با سمت مدیر عامل Oculus VR وارد شرکت شد؛ او «مایکل آنتونوف» (مدیر فناوری سابق اسکیلفرم) را هم به عنوان مدیر معماری نرمافزار، به تیم اضافه کرد.
لاکی در راستای قویکردن کارزار آکیولس ریفت، دموی دستگاهش را در شرکت «ولو» (Valve) (فعال در زمینهی بازی) نمایش داد و از مدیر آنجا، «گیب نیوول» و یکی از بزرگان صنعت بازی به نام «مایکل آبراش» تاییدیه گرفت. آبراش بعدا مدیر علمی آکیولس شد. همچنین درحالیکه کارزار کیکاستارتر در جریان بود لاکی یک دموی دیگر از ریفت را در QuakeCon 2012 برد تا هر چه بیشتر بر سر و صداهای حول آن اضافه کند.
بالاخره کارزار کیکاستارتر آکیولس موفق شد و توانست ۲٬۴ میلیون دلار و ۹۷۴ درصد بیشتر از عدد اولیهی هدف، پول جمع کند. به این ترتیب سطح کاری آکیولس بزرگتر شد، کارمندان بیشتری به خدمت گرفتند و در یک فضای دفتری مستقر شدند؛ با این حال لاکی روند روزانه را «بدون کوچکترین تغییری» مثل سابق «آهسته و پیوسته در جهت تحقق ایدهها» توصیف میکرد.
شرکت فیسبوک در سال ۲۰۱۴ آکیولس را با قیمت ۲ میلیارد دلار تصاحب کرد.
با بلند شدن صداها، گوشهای بزرگان درهی سیلیکون تیز شد. «مارک زاکربرگ» (Mark Zuckerberg)، موسس فیسبوک، مدتها بود که فکر میکرد واقعیت مجازی بخشی از واقعیت آیندهی بشر و ارتباطات بشری است و «ارتباط» حوزهی نفوذ و عامل قدرت فیسبوک بود. با موفقیتهای مداوم آکیولس، فیسبوک با این شرکت وارد مذاکره شد و نهایتا توانست در مارس ۲۰۱۴ با مبلغ ۲ میلیارد دلار آکیولس ریفت را به تملک خود در آورد.
درصد سهم پالمر لاکی رسما اعلام نشده ولی مجلهی فوربز در سال ۲۰۱۵ ارزش خالص آن را در حدود ۷۰۰ میلیون دلار برآورد کرد. با سرمایهی فراوان فیسبوک، تیم آکیولس قادر شد بهسرعت پیش برود و تاکنون هم به این روند ادامه داده.
پالمر لاکی طی این سالها و با شرکت در کنفرانسها و جشنوارههای مختلف به «چهرهی واقعیت مجازی در حوزهی بازی» تبدیل شده. پالمر اکثرا ساده و معمولی لباس میپوشد، زیاد پا برهنه راه میرود و دمپایی را به کفش ترجیح میدهد، حتی در مراسم رسمی! او در یک خانهی مشترک با چند نفر دیگر زندگی میکند. بیشتر وقت آنها در خانه صرف بازیهای رایانهای چندنفره میشود.
گرایش سیاسی
پالمر لاکی در رسانهها اعلام کرده که از حامیان حزب «لیبرتین» آمریکا است و کاندیدای آنها را در انتخابات ریاست جمهوری ۲۰۱۶ این کشور حمایت میکند؛ اما چندی پیش با کمک مالیای که به یکی از موسسات حامی «دانلد ترامپ» کرد انتقادات زیادی روانهاش شد؛ حتی تعدادی از توسعهدهندگان، دست از حمایت آکیولس کشیدند.
هرچند به نظر بعضی دیگر ادلهی کافی مبنی بر حمایت لاکی از ترامپ در دست نیست و اینها بیشتر بازیهای رسانهها است.
تیم کوک، مدیر عامل اپل، «واقعیت افزوده» را کاربردیتر از «واقعیت مجازی» میداند و معتقد است فعلا فناوری لازم برای ساخت یک واقعیت مجازی در خور وجود ندارد؛ شما چه فکر میکنید؟ در دنیای نوین بعضی معتقدند مدارس با توجه به مشکلات و فسادهایی که هر روز بیشتر هم میشوند دیگر جای مناسبی برای تحصیل کودکان نیستند؛ آنها مدرسه در خانه (HomeSchooling) را بهترین جایگزین میدانند. نظر شما چیست؟