زندگینامه ایوان بلس

اوایل در وبگاه اخبار فناوری «انگجت» (Engadget) می‌نوشت؛ اما کنجکاوی و روابط خوبی که در شرکت‌های تکنولوژی درست کرده بود کم‌کم مسیر حرفه‌ای‌اش را تغییر داد و به بزرگ‌ترین لو‌دهنده‌ی دستگاه‌های هوشمند تبدیل شد. با تاریخ ما و زندگی‌نامه‌ی «ایوان بلس» (Evan Blass) صاحب حساب توییتری evleaks@ همراه باشید.

‌‌‌      ‌

کارنامه‌ی حرفه‌ای

«ایوان نلسون بلس» (Evan Nelson Blass) در ۱۳ مارس ۱۹۷۸ در ایالات متحده، قلب نو‌آوری و فناوری به دنیا آمد. بعد از اتمام متوسطه، در ۱۹۹۶ به کالج «واسار» نیویورک رفت و لیسانس علوم سیاسی گرفت؛ در سال ۲۰۰۰ فارغ التحصیل شد و چند زمینه‌ی مختلف را امتحان کرد؛ اما مسیر اصلی زندگی حرفه‌ایش را در سال ۲۰۰۵ با نوشتن در وبگاه مشهور «انگجت» (Engadget) شروع کرد؛ حضور او در انگجت تا ۲۰۰۸ و رسیدن به سمت دبیر ارشد این وبگاه ادامه داشت.

شاید کم‌تر گفته شده باشد ولی وقتی ایوان در انگجت کار می‌کرد روزنامه‌نگاران بزرگی مانند «جاشوا توپولسکی» (Joshua Topolsky) و «نیلای پتل» (Nilay Patel) زیر نظر او آموزش دیدند؛ آن‌ها بعدا وبگاه مشهور The Verge را راه انداختند. «جاناتان گلر»، موسس boygeniusreport.com و سردبیر وبگاه BGR هم خیلی قبل‌تر با او آشنایی داشت؛ به ظن بسیاری، «گلر» در اتخاذ شیوه‌ی کار با هویت ناشناس «بلس» برای افشای محصولات فناوری تاثیر زیادی داشته. ایوان بعد از انگجت به Obsessable.com رفت و کمک کرد از شرایط بدی که در آن قرار داشت خارج شود؛ حاصل کار او به شکل‌گیری وبگاه TMZ انجامید. ایوان در سال ۲۰۱۰ به تیم Pocketnow پیوست و به عنوان مدیر ویراستاری مشغول به کار شد. آن‌جا هم بیش از ۲ سال دوام نیاورد، اما طی این مدت به واسطه‌ی انتشار تصاویر باکیفیت از محصولات آینده‌ی شرکت‌هایی مثل HTC بر سر زبان‌ها افتاد. همه چیز در ژانویه‌ی ۲۰۱۱ و در نمایشگاه بزرگ  CES شروع شد وقتی که اولین بار در وبگاه Pocketnow تصویر تلفن هوشمندی را از HTC چندین روز پیش از معرفی منتشر کرد. این دستگاه برای شرکت مخابراتی AT&T آمریکا آماده شده بود. او با این کار خوراکی برای جمعیت تشنه‌ی فناوری فراهم کرد. در نهایت در ۲۰۱۲ میلادی تصمیم گرفت روی زمینه‌ای که در آن خیلی هم خوب بود متمرکز شود: «لو دادن»

شبکه‌های اجتماعی بهترین بستر برای کار او بود چراکه امکان به اشتراک گذاشتن هر مطلبی را در کسری از ثانیه به همه‌جای عالم فراهم می‌کرد. این شد که توییتر را برگزید و با آغاز سال ۲۰۱۲ میلادی، حساب کاربری evleaks@ (دو حرف اول نام خودش –evan- به علاوه کلمه Leaks به معنی نشت کردن) را ایجاد کرد. ابتدا تصاویر چند مورد از تلفن‌های هوشمند را منتشر کرد؛ ولی خیلی زود از فعالیت باز ایستاد و کمی بعد حسابش را هم حذف کرد.

اما چند ماه بعد در آگوست همان سال، حساب توییتری evleaks@ با انتشار عکسی از «نوکیا لومیا ۹۲۰» دوباره شروع به کار خود را اعلام کرد و از آن موقع تا حالا بی‌وقفه به فعالیت‌اش ادامه داده است. او دلیل انتخاب توییتر به عنوان بستر اصلی فعالیتش را اولا سادگی کار و ثانیا جلب توجه زیاد، عنوان کرده. ایوان بیش از یک سال با هویت ناشناس به لو دادن گوشی‌ها، تبلت‌ها و دیگر دستگاه‌های هوشمند پرداخت؛ هرچند بسیاری از بزرگان فعال در رسانه‌های فناوری می‌دانستند که او پشت evleaks@ است. ایوان آخر سر در ژوئیه ۲۰۱۳ در مصاحبه‌ای با وبگاه AndroidPolice فعالیت خود را علنی کرد و تصمیم گرفت به قول خودش، رو بازی کند.

کمی خصوصی‌تر

ایوان بلس مدت‌ها است با بیماری «اسکلروزِ چندگانه» یا همان «اِم‌اِس» دست و پنجه نرم می‌کند. این بیماری باعث شده تقریبا همیشه درد داشته و علی‌رغم سن کم برای پیاده‌روی نیازمند عصا باشد. به جز این، ایوان در خوابیدن هم مشکل دارد و کم‌خوابی بر ضعف جسمی‌اش افزوده. اما با این همه، دست از کار خود نکشیده و evleaks@ را به نوعی انگیزه ادامه‌ی حیاتش می داند؛ بلس به خاطر بیماری و نیاز به مراقبت در نزدیکی منزل والدینش زندگی می‌کند.

در تجارت پررقابت «لو دادن» او یکی از بهترین‌ها و البته قابل اعتمادترین‌ها است. تقریبا هر پیش‌بینی او در رسانه‌های معتبر جهانی به عنوان موضوعی حتمی تلقی می‌شود. ایوان گاهی تا ۲۲ ساعت در شبانه‌روز را به جمع‌آوری و بررسی اطلاعاتی می‌پردازد که از منابع گسترده‌اش رسیده‌اند. می‌گوید گاهی چنان غرق در این مطالب می‌شود که شرایط نشستن‌اش را فراموش می‌کند و با درد گردن و کمر متوجه گذشت زمان می‌شود.

برای او القاب زیادی گفته شده اما لقب مورد علاقه‌اش چیزی است که چینی‌ها او را خطاب می‌کنند« «اولیکس، خداوندگار کبیر». ایوان به‌شدت از هویت منابعش حفاظت می‌کند و تحت هیچ شرایطی حاضر به «لو دادن» آن‌ها نیست. او معتقد است وقتی مساله‌ای را بر‌ملا می‌کند فقط بر اعتبار خود نمی‌افزاید، با این کار به دیگران می‌فهمانید که من منابع خوب و قابل اعتمادی دارم و این برای آن‌ها (منابع) مهم‌ترین چیز است.

به اعتقاد «ایوان بلس» شرکت‌ها دوست دارند که همیشه جایی در میان خبرهای روزانه داشته باشند… بسیاری از آن‌ها خود این اطلاعات را در اختیارش می‌گذارند.

ایوان به اذعان خودش از این‌که مطالبش چقدر مورد توجه قرار می‌گیرند و در سراسر جهان پخش می‌شوند بسیار احساس رضایت می‌کند. البته این رضایت و حس خوب یک‌طرفه است و در آن سوی ماجرا شرکت‌هایی که اسرارشان در توییتر دست‌به‌دست می‌شود عصبانی می‌شوند. هرچند نظر ایوان در این مورد کاملا متفاوت است؛ او معتقد است برخلاف آن‌چه خیلی‌ها از نارضایتی شرکت‌ها از لو رفتن اطلاعات محصولات‌شان می‌گویند، اتفاقا بسیاری از آن‌ها خود این اطلاعات را در اختیارش می‌گذارند. به اعتقاد او شرکت‌ها دوست دارند که همیشه جایی در میان خبرهای روزانه داشته باشند، امری که با دو سه مراسم معرفی در سال محقق‌شدنی نیست؛ به همین خاطر با دمیدن در تنور شایعات و لو دادن‌ها می‌کوشند هیجان و جو حول محصولات خود را بیش‌تر کنند. ایوان به مورد ال‌جی G3 اشاره می‌کند که یکی از گوشی‌های لو رفته به‌وسیله‌ی او بود. می‌گوید با انتشار ذره‌ذره‌ی اطلاعات و تصاویر این گوشی نظر افراد بیشتری به آن جلب شد و به جای این‌که دو-سه مطلب درباره‌ی آن نوشته شود ده‌ها مقاله با محوریت G3 منتشر شد.

ایوان درباره‌ی منابعش در جایی به‌طور ضمنی می‌گوید که شرکت‌های بزرگ به این موضوع توجه نمی‌کنند که اکثر محصولات‌شان در چین تولید می‌شود، جایی که کارگران این شرکت‌های چند میلیاردی کم‌ترین دست‌مزدها را دریافت می‌کنند. خیلی طبیعی به نظر می‌رسد آن‌ها در ازای گرفتن مبالغی پول، تمام تلاش‌شان را برای بیرون دادن تصاویر و اطلاعات محصولات از کارخانه بکنند. یک تصویر ساده از نمایش‌گر آیفون بعدی، خیلی باارزش است چراکه می‌تواند درباره‌ی شکل کلی آن اطلاعات خوبی بدهد. evleaks@ در همین سال جاری میلادی اطلاعات دقیقی از تلفن‌های معرفی‌نشده‌ی ابتدای سال مانند Samsung Galaxy S7 ،Galaxy S7 Edge ،LG G5 ،HTC 10 و Huawei P9 منتشر کرد.

ایوان بلس از نوامبر ۲۰۱۵ علاوه بر فعالیت در قالب Evleaks@ در وبگاه VentureBeat هم به عنوان گزارشگر موبایل کار می‌کند و بسیاری از مطالب جنجالی خود را آن‌جا منتشر می‌کند. ایواان گفته که تا زنده است دست از لو دادن نمی‌کشد چراکه برای همین زنده است. او evleaks@ را میراث خود می‌داند.

‌‌‌       ‌

نظر شما درباره‌ی منابع اطلاعاتی کسانی مثل «ایوان بلس» چیست؟ آیا با نظر او که خودِ شرکت‌ها هم نسبت به این لو رفتن‌ها بی‌میل نیستند را می‌پذیرید یا فکر می‌کنید این حرف‌ها را برای توجیه کار خود می‌زند؟ هیاهوی تبلیغاتی در تصمیم شما به خرید یک محصول چقدر تاثیر دارد؟

راستی اگر خدای ناکرده یکی از ما مانند ایوان بلس به چندین بیماری سخت، دچار می‌شدیم انگیزه‌ای برای کار با این شدت‌و‌حدت می‌داشتیم؟