زندگینامه جهان‌آرا بیگم
جهان‌آرا بیگم، (مارس ۱۶۱۴ – ۱۶ سپتامبر ۱۶۸۱) دختر بزرگ شاه جهان و همسرش ملکه ممتاز محل بود. وی بعد از مرگ مادرش لقب پادشاه بیگم را کسب کرد در حالی که پدرش سه همسر دیگر داشت.
زندگی
جهان‌آرا بیگم در نزد ساتی‌نسا خانم آموزش دید. او به شعر گویی علاقه‌مند بود و از شاعران حمایت می‌کرد. او با مرگ مادرش زمانی که ۱۷ ساله بود به عنوان پادشاه بیگم و بانوی اول و برتر امپراتوری گورکانی انتخاب شد و مسئول حرمسرا شاهی و امور خیریه امپراتوری و مسئول اداره خزانه همایونی شد و پدرش در تمام موارد سیاسی و زندگی همواره از او مشاوره می‌گرفت و تحت تاثیر او بود با این که پدرش سه همسر دیگر داشت به دلیل محبوبیت فراوان نزد پدرش داشت جانشین مادرش در قدرت شد.
شاه جهان، در سال ۱۶۵۷ به شدت بیمار شد و میان پسرانش جنگ جانشینی آغاز شد. جهان‌آرا از حامیان اصلی و قدرتمند دارا شکوه بود. در سال ۱۶۵۸ اورنگ‌زیب آگرا را محاصره کرد و پدرش را از سلطنت برکنار کرد. جهان‌آرا بیگم هشت سال از پدرش که در حبس خانگی بود پرستاری کرد بعد از فوت پدر او با برادر خود آشتی کرد و دوباره به مقام پادشاه بیگم بازگشت و این بار برادرش به او مقام ملکه شاهدخت ها را اعطا کرد که تا زمان مرگش قدرتمندترین و تاثیرگذارترین زن امپراتوری به حساب می آمد.
جهان‌آرا بیگم در سال ۱۶۸۱ فوت شد. برادرش اورنگ زب به او لقب صاحبت‌زمانی (مالک عصر) داد و او را در مقبره‌ای که در کنار آرامگاه شاه نظام‌الدین اولیاء در دهلی است دفن کردند.
شعر زیر که از خود اوست بر سنگ مزارش نوشته‌اند:
| بغیر سبزه نپوشد کسی مزار مرا | که قبرپوش غریبان همین گیاه بس است |
