زندگینامه آرتور لئونارد شالو فیزیکدان سرشناس آمریکایی
۵ می سال ۱۹۲۱ میلادی، آرتور لئونارد شالو در مونت ورنون نیویورک متولد شد. مادرش کانادایی و پدرش از مهاجران یهودی از کشور لاتویا بود. آرتور از منظر مذهبی زیر نظر مادر با اصول مذهب پروتستان پرورش یافت. زمانی که آرتور ۳ سال داشت، خانواده‌ی وی به شهر تورنتو کانادا رفتند. آرتور شالو تحصیلات خود را در کانادا در مقطع ابتدایی آغاز کرد و در ۱۶ سالگی توانست دوره دبیرستان را به پایان برساند. سپس تحصیلات آکادمیک را با بورسیه تحصیلی از دانشگاه تورنتو آغاز کرد؛ اما به خاطر جنگ جهانی دوم، تحصیلات تکمیلی وی با وقفه مواجه شد. او بعد از پایان جنگ مجددا به دانشگاه بازگشت تا دوره دکترای خود را به پایان برساند.
آرتور شالو در سال ۱۹۴۹ توانست زیر نظر دکتر مالکوم کرافورد از دانشگاه کلمبیا دکترای خود را در رشته‌ی فیزیک دریافت کند. در سال ۱۹۵۱ آزمایشگاه تحقیقاتی مشهورِ بل به وی پیشنهاد همکاری داد و همکاری تحقیقاتی آن‌ها تا سال ۱۹۶۱ ادامه داشت، تا اینکه دکتر شالو آزمایشگاه بل را به مقصد دانشگاه استنفورد و با کرسی استادی ترک کرد و تا سال ۱۹۹۶ و زمان بازنشستگی در آنجا باقی ماند.
مهم‌ترین دستاورد علمی دکتر شالو به دوران فعالیت وی در آزمایشگاه تحقیقاتی بل بازمی‌گردد؛ جایی که وی در خصوص فیزیک نور تحقیق می‌کرد و توانست زیربنا و ساختار طیف بینی لیزر را پایه‌ریزی کند و بعدها به خاطر این دستاورد که نقش مهمی در گسترش لیزر داشت، توانست به همراه نیکولاس بلومبرگن و کای سیگبان جایزه‌ی نوبل فیزیک سال ۱۹۷۷ را به خود اختصاص دهد. آرتور شالو فرزندی داشت که دچار بیماری اوتیسم بود و مشکلاتی که در ارتباط با فرزندش وجود داشت، باعث شد تا وی در خصوص این بیماری نیز تحقیقات بسیاری انجام دهد. او حاصل تحقیقات خود را در قالب تکنیکی به‌عنوان ارتباط تسهیل‌یافته یا Facilitated Communication منتشر کرد تا کسانی که به مراقبت با بیماران اوتیسمی می‌پردازند، بتوانند مؤثرتر با این بیماران ارتباط برقرار کنند. او همچنین یک مرکز تخصصی به نام فرزند خود برای مراقبت بیماران اوتیسمی و تحقیق در خصوص این بیماری در سال ۱۹۹۹ تأسیس کرد.
دکتر آرتور لئونارد شالو سرانجام در تاریخ ۲۸ آوریل سال ۱۹۹۹ در سن ۷۷ سالگی دیده از جهان فروبست.
