زندگینامه آلبرت آبراهام مایکلسان
آلبرت آبراهام مایکلسان در بخشی از امپراتوری پروس که امروزه در کشور لهستان قرار دارد متولد شد. خانواده ی او دو سال پس از تولد آلبرت به آمریکا مهاجرت کردند و در آنجا پدرش به تجارت پرداخت.
زندگی شخصی
آلبرت تحصیلات خود را در مقطع دبیرستان در شهر سانفرانسیسکو سپری کرد. بعد از دورهی دبیرستان در سال ۱۸۶۹ برای تحصیل در مقاطع بالاتر به آکادمی نیروی دریایی ایالت متحدهی آمریکا پیوست و در آنجا در رشتهی ریاضیات به تحصیل پرداخت و در کنار آن در خصوص نور، گرما، اقلیم شناسی و نقشه برداری یک متخصص شد. آلبرت در سال ۱۸۷۳ فارغ التحصیل شده و به مدت دو سال در نیروی دریایی آمریکا و بر روی دریا به خدمت مشغول گردید. در سال ۱۸۷۵ به آکادمی نیروی دریایی بازگشت و به تدریس شیمی و فیزیک پرداخت. بعد از چند سال تدریس و تحقیق تصمیم گرفت برای ادامهی تحصیل به اروپا برود. وی در این مسیر از دانشگاههای برلین، هایدلبرگ و پلیتکنیک پاریس دیدن کرد و تحصیلاتش را در دانشگاه برلین تا مقطع دکتری ادامه داد.
آلبرت مایکلسان به شدت به علم و حل معماهای علمی علاقهمند بود و موضوع مورد علاقهی وی در آن دوران، حل معمای سرعت نور بود. در سال ۱۸۷۹ آلبرت مایکلسان در نتیجهی آزمایشهای بسیاری که انجام داد موفق شد سرعت نور در هوا را برابر ۲۹۹,۸۶۴±۵۱ کیلومتر در ثانیه محاسبه نماید و اعلام کرد که سرعت نور در خلا ۲۹۹,۹۴۰ کیلومتر در ثانیه است. بعد از پایان تحصیلات در اروپا آلبرت مایکلسان از نیروی دریایی آمریکا استعفا داد و به عنوان استاد فیزیک در دانشگاه کلیولند مشغول به تدریس و کار شد. در این دوران بود که آلبرت مایکلسان دانش و مفهومی تحت عنوان “تداخل سنجی” را ابداع کرد و توسعه داد.

تداخل سنجی
“تداخل سنجی” دانش ترکیب دو یا چند موج است به نحوی که با بررسی موج حاصل از این ترکیب بتوان اطلاعاتی در مورد موجهای ورودی به دست آورد. آلبرت مایکلسان در سال ۱۸۸۷ به همراه ادوارد مورلی آزمایش معروف مایکلسان-مورلی را انجام داد که بدون شک این آزمایش یکی از مهمترین آزمایشهای علمی در تاریخ فیزیک محسوب میشود.
در آن دوران نظریهیی بسیار قوی به نام اتر (Aether Theories) مطرح بود . این نظریه بیان مینمود که در فضا محیطی وجود دارد که باعث انتقال و گسترش نیروی الکترومغناطیس و گرانش میشود. نتایج آزمایش مایکلسان-مورلی به قویترین دلیل بر رد این تئوری در خصوص نور تبدیل شد و به مرور باعث گردید که این تئوری بهطور کامل کنار گذاشته شود. این آزمایش همچنین راه را برای پذیرش نظریهی نسبیت خاص که اینشتین در سال ۱۹۰۵ ارائه داد، هموار کرد. در واقع آلبرت اینشتین به کمک نتایج همین آزمایش توانست نظریهی نسبیت خاص خود را ارائه و اثبات کند. آلبرت مایکلسان به خاطر همین آزمایش و دستاوردهای علمی دیگر در خصوص سرعت نور مفتخر به دریافت جایزهی نوبل فیزیک سال ۱۹۰۷ شد.
رابرت میلیکان فیزیکدان برجستهی آمریکایی که توانست برای نخستین بار بار الکترون را اندازهگیری کند از شاگردان دکتر مایکلسان بود. دکتر آلبرت آبراهام مایکلسان سرانجام در تاریخ ۹ می سال ۱۹۳۱ و در ۷۸ سالگی دیده از جهان فروبست.