زندگینامه فقیهه سلطانی

فقیهه سلطانی فرزند آیت الله سلطانی متولد ۱۳۵۳ بوده و فارغ‌التحصیل «رشته ادبیات نمایشی» از دانشگاه آزاد اسلامی است.

وی بازیگری را زیر نظر گلاب آدینه اموخته است.

اولین کار سینمایی خود را در سال ۱۳۷۳ با بازی در فیلم «روسری آبی» به کارگردانی رخشان بنی‌اعتماد تجربه کرد.

خانم سلطانی در بیست و یکمین جشنواره فیلم فجر با ۳ فیلم پرکارترین بازیگر بود و بازی اش در صورتی اوج هنرنمایی او بود.

وی همسر جلال امیدیان بوده و یک دختر به نام گندم دارد.

همسرش امید جلالیان ۴۱ ساله بوده و متولد تهران است.

امید جلالیان به جز ذوب اهن سابقه حضور در تیم های مس کرمان و پیکان تهران را نیز در کارنامه فوتبالی خود دارد.

فقیهه سلطانی در اردیبهشت ۹۴ با جلال امیدیان فوتبالیست اصفهانی ازدواج کرد،جلال امیدیان سابقا یکبار ازدواج کرده بود و یک دختر نوجوان نیز دارد.

خانم سلطانی در خصوص ماجرای آشنایی و ازدواجش با امید جلالیان می گوید : « دوست من مهسا مهجور بازیگر خوب تئاتر که هم من و هم آقای امیدیان را می شناخت، برای آشنایی ما یک طرح ریخته بود و ما در جریان برنامه ریزی ایشان، در یک کار خیریه با هم دیدار کردیم و همانجا این کششی که باید ایجاد می شد، ایجاد شد، یعنی محبت در نگاه اول اتفاق افتاد.

ولی ازدواج با یک فوتبالیست، واقعا برایم غیرمنتظره بود؛ چون اصلا فوتبال نمی بینم؛ البته دوست دارم فوتبال بازی کنم، ولی همیشه به کسانی که فوتبال می بینند، می خندم.

اما الان نمی توانم به جلال چیزی بگویم، چون حرفه اش این است.»

نخستین بانویی می باشد که در ایران پس از انقلاب اسلامی و در سن نوجوانی در صحنه نمایش، سیاه بازی کرد و بعدها در جشنواره سنتی آیینی از بین سیاه بازارن حرفه ای، جایزه بهترین بازیگر نقش سیاه را از آن خود کرد.

سینما

جاودانگی (۱۳۹۴)
اینجا آسمان همیشه بارانی است (ویدیویی ۱۳۹۲)
جداافتاده (۱۳۸۳)
دوشیزه (۱۳۸۱)
صورتی (۱۳۸۱)
نغمه (۱۳۸۰)
عینک دودی (۱۳۷۸)
معجزه خنده (۱۳۷۵)

تلویزیون

همانان ویژه (۱۳۹۱)
تبریز در مه (۱۳۸۹)
عمارت فرنگی (۱۳۸۷)
نشانی (۱۳۸۷)
خواستگاران (۱۳۸۶)
پاتوق (۱۳۸۶)
روز رفتن (۱۳۸۵)
بوی گل های وحشی (۱۳۸۴)
آهوی ماه نهم (۱۳۸۳)
زخم (۱۳۸۳)
پدر خاک (۱۳۸۰)
آغوش های خالی (۱۳۷۸)
میهمانی از بهشت (۱۳۷۹)
طریق عشق (۱۳۷۶)
سایه ها (۱۳۷۵)
بی بی یون (۱۳۷۴)
دورهمی

افتخارات

کاندید سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش اول زن از پانزدهمین جشنواره فیلم فجر برای بازی در فیلم « معجزه خنده » – ۱۳۷۵
کاندید تندیس زرین بهترین بازیگر نقش اول زن از اولین دوره جشن خانه سینما برای بازی در فیلم « معجزه خنده » – ۱۳۷۶
کاندید تندیس زرین بهترین بازیگر نقش مکمل زن از چهارمین دوره جشن خانه سینما برای بازی در فیلم « عینک دودی » – ۱۳۷۹