زندگینامه فیلیپ نایت – بنیان گذار کارخانه محصولات ورزشی نایک

پادکست زندگینامه فیلیپ نایت موسس محصولات ورزشی نایک

بیوگرافی فیلیپ نایت (زندگینامه بزرگان)

همه ی ما با برند نایک آشنایی داریم و محصولات آن را چه اصلی و چه جعلی خریداری کرده ایم. گاهی نیز از کنار محصولات نایک رد شده ایم یا حداقل تعریف کیفیت آن را شنیده ایم. نایک یکی از برندهای معروف محصولات ورزشی به ویژه کفش ورزشی است که مردم سراسر دنیا از آن استفاده می کنند و مرغوبیت و طراحی خاص آن همواره زبانزد خاص و عام است.

در این مقاله قصد داریم به شرح زندگی نامه فیلیپ نایت موسس شرکت نایک بپردازیم. مردی که در سال ۱۹۹۳ به شهرت جهانی رسید به گونه ای که رسانه ها به او لقب «قدرتمندترین مرد ورزشی» را اعطا کردند، در حالی که نه ورزشکار بود، نه مربی ورزشی یا حتی رئیس باشگاه ورزشی! دوستان عزیز سایت پرورش افکار برای کسب اطلاع از چگونگی شکل گیری ایده و ساخت شرکت نایک با ما همراه باشید.

دوران کودکی

در شرح زندگینامه فیل نایت این گونه آمده است که وی در ۲۴ فوریه سال ۱۹۳۸ در ایالت اورگان واقع در نیومکزیکو ایالات متحده آمریکا به دنیا آمد. وی در سال ۱۹۵۹ در دانشگاه اورگان تحصیلات خود را در مقطع کارشناسی پشت سر گذاشت. سپس در سال ۱۹۶۲ با اخذ مدرک کارشناسی ارشد از دانشکده ی بازرگانی استنفورد فارغ التحصیل شد.

شکل گیری ایده ی نایک

نخستین بار در سال ۱۹۵۷ فیلیپ به طور کاملا اتفاقی یکی از مربی های قدیمی و رئیس دانشگاهی که در آن درس می خواند به نام «بیل باورمن» را ملاقات کرد. باورمن یکی از ورزشکاران قدیمی المپیک بود، که همواره هیجان و جنب و خوش او برای ورزش و نوآوری برای فیلیپ جوان بسیار الهام بخش بود تا یک تجارت را بر اساس دو اصل ورزش و نوآوری بنا کند. باورمن بعدها در تأسیس شرکت نایک، با فیلیپ شریک شد.

اما ایده ی شرکت نایک زمانی به طور جدی به ذهن فیلیپ نایت رسید که دانشجوی کارشناسی ارشد بود. در آن ترم استاد از آن ها خواسته بود یک مقاله با موضوع آغاز و راه اندازی یک کسب و کار جدید بنویسند. مقاله ی فیلیپ در مورد راه اندازی شرکتی بود که قابلیت رقابت با شرکت محصولات ورزشی آدیداس که در آن زمان قطب تولیدات ورزشی در سراسر دنیا بود را داشته باشد. ایده ای که فیلیپ در مقاله ی خود شرح داده بود این گونه بود که با استفاده از نیروی انسانی ژاپنی ارزان، کفش های ورزشی ارزان قیمت ولی با کیفیت بیشتری تولید شود.

آغاز فعالیت حرفه ای

فیلیپ پس از گذشت مدت کوتاهی از فارغ التحصیلی اش تصمیم گرفت ایده ی خود را اجرایی کند. با همین هدف به کشور ژاپن سفر کرد و از کارخانه ی «اونیتساکا تایگر» عرضه کننده ی کتانی در ژاپن بازدید کرد و با تایگر مدیر اجرایی شرکت به بحث و گفتگو پرداخت.

وقتی تایگر از فیلیپ در مورد شرکت خود او پرسید، اولین جوابی که به ذهنش رسید را بر زبان آورد. فیلیپ خودش را رئیس کارخانه ی Blue Ribbon Sport معرفی کرد در حالی که این کارخانه وجود خارجی نداشت و تنها در ذهن فیلیپ ساخته شده بود.

نایت مدیران اجرایی کارخانه ی تایگر را قانع کند که می توانند از طریق شرکت آن ها محصولاتشان را به آمریکا صادر کنند. او توانست شرکت تایگر را متقاعد کند که برای او نمونه ی کار بفرستند تا خود فیلیپ آن ها را به همکاران خود نشان بدهند و اگر آن ها قبول کردند پذیرش سفارش ها انجام شود.

تاسیس شرکت Blue Ribbon Sport

فیلیپ به محض این که از ژاپن به آمریکا بازگشت هزینه ی نمونه کارها را از پدرش قرض گرفت و چند جفت کفش را برای «بیل باورمن» فرستاد. بیل بلافاصله قبول کرد که با فیلیپ شریک شود. باورمن و فیلیپ هرکدام 500 دلار سرمایه گذاشتند و شرکت Blue Ribbon Sport را به طور رسمی تاسیس کردند. کار شرکت بلو ریبونز با سفارش 200 جفت کفش از تایگر شروع شد. فیلیپ ابتدا فروش این کفش ها در پشت ماشین شخصی خود شروع کرد.

عکس های فیلیپ نایت

راه اندازی خط تولید نایک

در اوایل سال ۱۹۷۰ فروش شرکت به سه میلیون دلار رسید. در همین زمان بود که فیلیپ تصمیم گرفت از کارخانه ی تایگر جدا شود و کفش های خودش را طراحی کند. سال ۱۹۷۲ شرکت بلو ریبونز اولین خط تولید کفش خود را با اسم «نایک» راه اندازی نمود. نام این برند، از نام خدای پیروزی در فرهنگ یونان قدیم گرفته شده است. طراحی لوگو نایک را به یک دانشجوی رشته ی هنر سپردند که بابت طراحی آن مبلغ 35 دلار از فیلیپ گرفت.

فیلیپ آن قدر در کسب و کار خود موفق شد که توانست در عرض کمتر از ده سال صنعت تولید کفش ورزشی را به دست بگیرد و برند نایک را به یکی از موفق ترین و معروف ترین برندهای دنیا تبدیل کند.

روش تجارت فیلیپ نایت بسیار ساده بود. او به جای استفاده از تبلیغات که واقعا از آن متنفر بود کفش های تولیدی خود را به ورزشکاران معروف می داد تا در مسابقات از آن ها استفاده کنند. تابستان آن سال المپیک ورزش های میدانی در همان شهر برگزار می شد و مربی تیم آمریکا کسی نبود به جز بیل باورمن شریک خود فیلیپ!

فیلیپ نایت فرصت را غنیمت شمرده و از آن نهایت استفاده را کرد. او کفش های خود را به ورزشکاران برتر تیم هدیه داد تا وقتی مسابقات المپیک از تلویزیون های ملی پخش می شود، کفش های نایک دیده شوند.

همان طور که نایت تصور می کرد به راستی ورزشکاران نقش زیادی در فروش کفش های نایت داشتند. مثلا جان مکنرو که یک قهرمان تنیس بود و بعد از این که در یک مسابقه مچ پای او دچار صدمه شد، از یک مدل کفش نایک استفاده کرد که مچ پا را به خوبی می پوشاند. جالب است بدانید که بعد از این اتفاق فروش آن مدل از کفش نایک، از ۱۰ هزار جفت به یک میلیون جفت رسید. این گونه بود که حجم سفارشات برند نایک به شکل قابل توجهی افزایش پیدا کرد. زیرا مردم علاقه داشتند کفش هایی بپوشند که بهترین ورزشکاران از آن ها استفاده می کردند.

جالب است که کارخانه ی نایک در تمام مدت فعالیتش تنها یک شکست را تجربه کرده، آن هم به این خاطر بود که آن قدر روی ورزش های سنگین و بی هوازی تمرکز کرده بود که کاملا از ورزش های ایروبیک غافل شده بود. همین موقع بود که کارخانه ی ریبوک از این غفلت استفاده کرد و از گوی سبقت را از نایک ربود.

سال های ۱۹۸۶ و سال ۱۹۸۷ فروش نایک ۱۸ درصد کاهش پیدا کرد. فلیپ متوجه شد با این که ورزشکاران حرفه ای به محصولات نایک علاقه مند هستند، اما سایر مشتری ها بیشتر به ظاهر کفش نسبت به کیفیت آن اهمیت می دهند. به همین دلیل نایک، محصول جدید خود را به نام «کفش چند منظوره ی اِیر» روانه ی بازار کرد! ممکن است نتوان این مدل را به عنوان انقلابی در تولید کفش تلقی کرد، ولی مطمئنا فروش نایک را بسیار متحول کرد تا جایی که دوباره ریبوک را از سر راه خود برداشت. نایک پس از آن همواره در صدر جدول تولید کنندگان قرار دارد.

فلیپ نایت هم اکنون حدود ۸۰ سال سن دارد و یکی از بزرگ ترین صاحبان کارخانجات دنیا شناخته می شود. او همچنین در سال ۲۰۱۸ از سوی مجله ی نایت فوربز به عنوان بیست و هشتمین ثروتمند دنیا معرفی شد.

ارزش دارایی فیلیپ نایت هم اکنون معادل ۳۰ میلیارد دلار تخمین زده شده است. وی همچنین مالک یک شرکت فیلم سازی motin laika می باشد.