زندگینامه ویل دورانت ( ویلیام جیمز دورانت )

ویلیام جیمز دورانت (به انگلیسی: Will Durant) مشهور به “ویل دورانت”، (زادۀ ۵ نوامبر ۱۸۸۵ـ مرگ ۷ نوامبر ۱۹۸۱)، در “نورث آدامز” ماساچوست به دنیا آمد. فیلسوف، تاریخ نگار و نویسندۀ آمریکایی بود.

دورانت از جوانی به سوسیالیسم به عنوان روشی که خواهد توانست به برابری انسانها در طول زندگانی و رفاه و سعادت آنان بینجامد دل بست و بر خلاف نظر مادرش که مایل بود پسرش کشیش شود، به تحصیل تاریخ، فلسفه و ادبیات پرداخت و مدرس شد و سپس به پژوهش و کار تالیف روی آورد.

او با اینکه می خواست کشیش شود، اما در دانشگاه، بیشتر دانش ها، از زیست شناسی گرفته تا آموزش و پرورش را تجربه کرد و سرانجام پس از خواندن کتاب “اخلاق” اسپینوزا به سراغ فلسفه رفت، آن را تا دکترا ادامه داد و استاد دانشگاه شد و کتابهای فلسفی زیادی را تألیف کرد. “هنری توماس” یک بخش از کتاب خود را با نام “بزرگان فلسفه” ویژه ی او کرده و نوشته است:

“بزرگترین کار ویل دورانت در فلسفه این بود که اندیشه های پیچیده ی فلسفی را به زبان ساده بیان کرد. او فلسفه را که دور از دسترس مردم عادی بود به خانه های آنها برد و آن را برای همه قابل فهم کرد.”

اما همه ی اینها دورانت را خشنود نکرد، تا اینکه به گفته ی خود، برای “برآوردن حس کنجکاوی”، سر از تاریخ درآورد و در زمان استادی دانشگاه “کالیفرنیا”، کتاب “تاریخ فلسفه” اش را نوشت که اندیشمندان و منتقدان دانشگاه، آن را تحسین کردند. پس از آن بود که دورانت تصمیم به نوشتن “تاریخ تمدن جهان” گرفت.

در حقیقت، او کار پژوهشی و علمی خود را از فلسفه آغاز کرد و با تاریخ به پایان رساند. دورانت پس از گذراندن دوران تحصیل، دانشنامه اش را از دانشگاه “کلمبیا” دریافت کرد.

مدتی خبرنگار روزنامه ی “شب نیویورک” بود و سپس به کار تدریس زبان لاتین، فرانسه و انگلیسی در کالج “سیتون هال” پرداخت. در سال ۱۹۱۲ قاره ی اروپا را گشت و در سال ۱۹۱۳ در دانشگاه “کلمبیا” سرگرم تحصیل زیست شناسی و فلسفه شد و از محضر استادانی همچون “دیویی” بهره برد.

او برای نوشتن هر بخش از کتاب به گوشه ای از دنیا سفر می کرد؛ از مصر و ایران تا سیبری و ژاپن. هدف او نوشتن جلد اول کتاب تاریخ تمدن با نام “مشرق زمین، گهواره ی تمدن” بود. پس از چاپ جلد اول، سفرهای دور دنیای او آغاز شد که ۵۰ سال ادامه یافت. در نهایت در سال ۱۹۷۵ نگارش تمامی سی جلد کتاب و همچنین سفرهایش به پایان رسید.

وی در این کتاب توانسته ‌است با بهره گیری از آثار مورخان دیگر، از “هرودوت” تا “آرنولد توین‌بی”، که از ابتدای تاریخ بشر تاکنون زیسته‌اند، مکتب نوینی از تاریخ‌نگاری را به وجود آورد.

بر خلاف دیگر تاریخ‌نگاران که تنها تمرکزشان بر رویدادهای تاریخی و سیر تمدن بشری بود، وی در اثر خود به عوامل تمدن‌ساز در طول تاریخ نیز توجه نمود. ویل دورانت در این ارتباط بیان داشت:

“تمدن رودی است با دو ساحل، اما بیشتر تاریخ نگاران تنها به خودِ رود توجه دارند.”

این نقل قول به این مساله اشاره دارد که تاریخ نگاران در بیشتر موارد، نهایت توجه و دقت خود را صرف رودخانه ی در جریان تاریخ نموده‌اند که به طور معمول، پرآشوب و پرهیاهوست و اجازه ی برداشتها و تفسیرهای درست را نمی دهد. در مقابل، او دیدگاه دیگری را مطرح می‌کند که در آن حواشی تاریخ و تمدن (ساحل ها)، می توانند به اندازه ی خود متن تاریخ مهم باشند.

به نظر او، همه ی مردمانی که در طول تاریخ، خانه و مجسمه ساخته یا شعر سراییده اند نیز در شکل گیری تمدن نقش داشته اند.

آثار ویل دورانت

ویل دورانت و همسرش آریل دورانت

مهمترین اثر ویل دورانت، “تاریخ تمدن” نام دارد که در یازده جلد انتشار یافته است و نام این کتابها عبارت است از:

* مشرق زمین

* گاهواره ی زمین

* یونان باستان

* قیصر و مسیح

* عصر ایمان

* رنسانس

* اصلاح دینی

* آغاز عصر خرد

* عصر لویی چهاردهم

* عصر ولتر

* روسو و انقلاب

* عصر ناپلئون

از دیگر آثار ارزشمند این نویسنده مشهور، ” تاریخ ادبیات انگلیسی” در سال ۱۹۰۴، ” تاریخ فلسفه ” در سال ۱۹۲۶، ” تصویرهای زندگی ” است که به کمک همسرش آریل دورانت نوشته است، تاریخ فلسفه، لذات فلسفه که هر دو توسط دکتر عباس زریاب خویی ترجمه شده است.

دورانت پیش از نوشتن کتاب تاریخ تمدن، اصول حکمت و مسائل اجتماعی دوران معاصر را تالیف کرده بود. او با نهایت فروتنی بیان کرده است که بدون همسر دلبندش، “آریل”، موفق به نوشتن تاریخ تمدن چند جلدی خود نمی شد که کار تحریر آن نیم قرن طول کشید.

علاقه این زن و شوهر به هم به قدری بود که در سال ۱۹۸۱ پس از انتقال دورانت به بیمارستان، آریل از لحظه ای که از دکتر شنید که شانس زنده ماندن شوهرش اندک است دیگر لب به غذا نزد تا درگذشت. آریل ۱۳ سال جوان تر از دورانت و قبلا شاگرد او بود.

قلب دورانت نیز پس از این که شنید آریل فوت شده از حرکت باز ماند و به او پیوست و زن و شوهر در یک روز در کنار هم دفن شدند. دورانت ۹۶ سال عمر کرد و سرانجام در هفتم نوامبر سال ۱۹۸۱ بدرود حیات گفت.