زندگینامه کاوه آهنگر
آهنگر بازیگر ایرانی در سال ۱۳۶۸ در تهران در یک خانواده هنری به دنیا آمده و
پدرش رضا آهنگر از مدیران تولید سازمان صدا و سیما و خواهرش آرام آهنگر طراح صحنه و مادرش نیز در همین زمینه فعالیت دارد.
برادرش امید نیز از بازیگران و کارگردانان مشهور ایرانی است که همه او را از کودکی با شخصیت علی کوچولو می شناسند و در حال حاضر در هلند به کارگردانی مشغول است و به تازگی با همسرش نوشین حسین خانی در شبکه جم حضور داشته است.
پدرش رضا آهنگر در سال ۱۳۸۰ بدلیل تومور مغزی درگذشت.
همسر کاوه آهنگر
وی مدتی است ازدواج کرده و عکسی دو نفره را با همسرش منتشر کرده است.
شروع فعالیت تا شهرت
او از ۳ سالگی بازیگری را به واسطه پدرش رضا آهنگر و برادرش امید آهنگر بازیگری را شروع کرد.
در سال ۱۳۷۲ در ۴ سالگی در سریال آپارتمان به کارگردانی اصغر هاشمی بازی کرده و در سال ۱۳۷۹ در ۱۱ سالگی در سریال پس از باران نقش آفرینی کرده است
از کارهایش می توان به فیلم های بوتیک، بانوی من و آسمانی پرستاره اشاره کرد، اما بازی در نقش نوجوانی دکتر قریب دیدگاه او را نسبت به هنر و بازیگری عوض کرد.به قول خودش حضور در این کار برایش مثل رفتن به دانشگاه بوده است.
اولین بازی جلوی دوربین
اولین باری که جلوی دوربین رفتم را اصلا یادم نمیآید به دلیل اینکه سه ساله بودم، در فیلم آپارتمان به کارگردانی علی هاشمی.
تنها صحنهای که از آن فیلم به یاد دارم یک لحظه است که در آغوش آقای تارخ بودم.
مهمترین اتفاق کاری زندگی
سریال روزگار قریب که با آقای عیاری کار کردم.
من در دوران نوجوانی بودم و تازه از دوران کودکی خارج شده بودم و برایم سخت بود که خودم را یک نوجوان کامل نشان دهم
برای اینکه همه توقع همان کاوه آهنگر کودک را داشتند.
این سریال من را در موقعیتی قرار داد تا بتوانم نقش نوجوان و حتی جوان را بازی کنم
بهترین فیلم سینمایی ایرانی
در هر دوره چند فیلم خوب داشتیم مثل مادر، سوتهدلان، میم مثل مادر، آژانس شیشهای و درباره الی و تمام کارهای زندهیاد علی حاتمی.
امید آهنگر برادر کاوه آهنگر
یکی از بهترین دوستانم برادرم امید آهنگر است.
بهترین منتقد یکدیگر هستیم و هیچوقت پشت من را خالی نکرده و در تمام مراحل زندگی با من همراه بوده و تمام انتخابهای خوب زندگیام را مدیون او هستم.
آرزو و چشم انداز دور
فکر میکنم آرزوها شاید دور یا نزدیک باشند اما دستنیافتنی نیستند
هر چیز که درون من شکل میگیرد حتما میتوانم به آن برسم
اما دورترین آرزویم گرفتن اسکار در رشته کارگردانی است و داشتن یک زندگی بیحاشیه و امن.
اشتباه گرفتن با امید
همه مرا به اسم خود علی کوچولو اشتباه میگیرند .
در یک سفر صاحب یک رستوران به من گفت آقای آهنگر من با شما نوستالژی دارم و همان موقع متوجه شدم که من را با امید اشتباه گرفته است.
ما را خیلی با هم اشتباه میگیرند با اینکه من و امید هیچ شباهتی به هم نداریم.
بیست و اندی سال کار هنری
خوشحالم که ۲۲ سال است کار هنری انجام میدهم و الان جایی هستم که حداقل ۱۵ هنرجو دارم و به آنها ذرهای از هنر را آموزش میدهم
شیطنت دوره بچگی
من هنوز هم شیطنت دارم، حتی گاهی به یاد کودکی زنگ خانهای را میزنم و فرار میکنم!
در کودکی هم خیلی این کار را میکردم.
همیشه همبازیهایم را کتک میزدم، اما مهمترین شیطنتم این است که رفتم شیر بخرم اما تا نوبت من شد شیر تمام شد، من هم با سنگ شیشه مغازه را شکستم!
فیلمشناسی
سریال سرباز
فیلم خجالت نکش(۱۳۹۶)
سریال نیمکت
سریال این زمینی ها
سریال روزگار قریب
سریال محکومین ۲
پس از باران
بوتیک
آپارتمان
نگهبان زمین (سریال تلویزیونی)(۱۳۹۶)
نفوذ – قسمت دهم (سریال تلویزیونی)(۱۳۹۲)
ای دوست مرابه خاطرآور (سریال تلویزیونی)(۱۳۸۷)
بانوی من(۱۳۸۱
آسمان پرستاره(۱۳۷۸)
این زمینیها (سریال تلویزیونی)(۱۳۷۸)
تعطیلات خوش بگذره (سریال تلویزیونی)(۱۳۷۳)
کارگردانی و نویسندگی
کاوه علاوهبر بازیگر بهعنوان کارگردان و نویسنده نیز در سینما و تلویزیون فعالیت داشته است. مهمترین اثرش در حرفهی کارگردان و نویسندگی سریال سگدونی است