مشاهیر شعر – شاعران

باکویه شیرازی یا علی ابوعبدالله ابن باکویه که به باباکوهی نیز نامدار است (زادهٔ نزدیک به سال ۳۳۷ هجری در شیراز - درگذشتهٔ ۴۴۲ هجری) از شاعران ایرانی است.باباکوهی شیرازیزادروز ۳۳۷ هجری شیرازدرگذشت ۴۴۲ هجری (۱۰۵سالگی)…

حکیم ابوالحسن یمین‌الدین بن سیف‌الدین محمود معروف به امیر خسرو دهلوی (زادهٔ ۶۵۱ در پتیالی، هند – درگذشتهٔ ۷۲۵ هجری قمری در دهلی) او یکی از دو شاعر مهم اوایل قرن هشتم است که سایر سخنوران پارسی‌گوی هند را تحت‌الشعاع قرار دادند و در ادوار بعد…

چامه‌های او تاثیر بسزایی در ادبیات ترک از گذشته تا به امروز داشته‌است. او پس از بزرگانی چون خواجه احمد یسوی و سلطان ولد می‌زیست و هم‌گام با ایشان از نخستین ترکانی بود که به‌جای زبان عربی و فارسی، زبان ترکی را برای کتاب‌هایش برگزید.…

نانا اسماء (۱۷۹۲–۱۸۶۴م) شاهدخت سوکوتویی، بانوی صوفی قادری، فقیه، نویسنده و شاعر نیجریایی بود. ابتدا نزد پدرش دانش آموخت، قرآن را همراه خواهرانش حفظ نمود، به زبان عربی و شعر گرایید. در ۱۸۰۷م با جدادو بن لیما ازدواج کرد. نزدیک هفتاد اثر به…

احمد یَسَوی (زادۀ ۱۰۹۳ میلادی در روستای اسپیجاب (سَیرَم) قزاقستان امروزی، وفات ۱۱۶۶ میلادی یَسی) متصوف ترک‌تبار، شاعر و بنیانگذار طریقت یسویه می‌باشد.احمد یسوی، صوفی معروف و بنیانگذار یسویه، معروف به پیر ترکستان و حضرت سلطان. زندگی او…

اِبْنِ فارِض، (نام کامل: ابوحفص شرف‌الدین عمر بن علی بن مرشد بن علی) (۵۷۶–۶۳۲ق/۱۱۸۱–۱۲۳۴م)، یکی از بزرگ‌ترین شاعران عرب و سراینده شعر صوفیانه در ادبیات عربی است. موضوع بیشتر اشعار او عشق به خداوند است و از این رو به وی سلطان العاشقین لقب…