مشاهیر تاریخ ایران

قطب‌الدین محمود بن مسعود بن مصلح کازرونی شیرازی (زاده ۶۳۳ درگذشته ۷۱۰ ه.ق) یکی از علمای ایرانی قرن هفتم و اوایل قرن هشتم هجری است که نقش مهمی در گسترش حکمت و فلسفه، علوم طبیعی، پزشکی و هنر داشته است.فرزند مولانا ضیاءالدین مسعود بن…

سعید کاظمی آشتیانی، در نخستین روز فروردین ماه ۱۳۴۰ در تهران به دنیا آمد. آثار نبوغ از همان سنین نوجوانی و جوانی در وی قابل مشاهده بود. به طوری که در سال 1358 در همان سن 18 سالگی هم زمان با ورود به دانشگاه، در هنرستان پیام امید به تدریس…

یوحنا پسر ماسویه در جندی‌شاپور به دنیا آمد و نزد پدرش که داروساز بیمارستان جندی‌شاپور بود و سپس نزد جبرائیل‌بن‌بُختیشوع، پزشکی آموخت. ابن‌ماسویه در یادگیری پزشکی پیشرفت چشمگیری داشت و جبرائیل او را به ریاست شاگردانش برگزید. چندی نگذشت که…

بهاءالدين ولد، محمد بن‌ حسين‌ خطيبي معروف به بهاءولد «سلطان العلماء»، از عارفان، وعّاظ، و مشايخ صوفيه خراسان در سده ششم و هفتم هجري و پدر جلال‌الدين مولوي است. خاندان بهاءولد در بلخ زندگي مي‌کردند. برخي، او را از تربيت‌يافتگان شيخ‌نجم‌الدين…

خَطیبِ بَغْدادی،   ابوبکر احمد بن علی (جمادی‌الآخر 392- ذیحجۀ 463 / آوریل 1002 - سپتامبر 1071)، محدث و مورخ پرشهرت شافعی. او از بزرگان اصحاب حدیث بغداد در سدۀ 5 ق/ 11 م و مؤلف اثر معروف تاریخ بغداد بود.احمد در کودکی به خواست پدرش،…

باقر مستوفی در ۱۲۹۷ در تهران متولد شد. در سال ۱۳۱۳ دیپلم متوسطه در رشته علمی گرفت و همان سال به دانشکده فنی که تازه تاسیس شده بود رفت و مهندسی نفت خواند.در تابستان 1935 همراه با 9نفر دیگر از محصلین به انگلستان رفت و در دانشگاه…