زندگینامه گئورگی ژوکوف
گئورگی ژوکوف در سال ۱۹۴۲ به استالینگراد رفت و پیروز شد که ارتش ششم آلمان را در آن منطقه محاصره و بعدش به تسلیم وا انجامید.
زندگینامه گئورگی ژوکوف
گئورگی ژوکوف در سال ۱۹۴۲ به استالینگراد رفت و پیروز شد که ارتش ششم آلمان را در آن منطقه محاصره و بعدش به تسلیم وا انجامید. در سال ۱۹۴۳ او موفق به ایجاد رخنه در خط محاصره لنینگراد شد که از این رخنه به این شهر کمک‌های غذائی ارسال می‌شد او در سیاست بسیار موفق بود. ژوکف در سال ۱۹۴۳ در نبرد کورسک موفق شد آخرین حمله آلمان نازی در شرق را درهم بکوبد و توان تهاجمی آن کشور را نابود نماید.
ژوکف در سال ۱۹۴۴ فرماندهی عملیات بزرگ باگریشن را برعهده گرفت که نتیجه آن آزادسازی بلاروس و شرق لهستان از اشغال آلمان نازی بود این نکته در بیوگرافی گئورگی ژوکوف بسیار حارز اهمیت دارد. در سال ۱۹۴۵ او ارتش سرخ شوروی را در فتح برلین پایتخت آلمان فرماندهی نمود و در جلسه امضاء پیمان تسلیم و پایان جنگ به نمایندگی از شوروی حضور داشت.
پس از پایان جنگ او فرماندهی ارتش سرخ در اروپای اشغالی را بر عهده داشت ولی مغضوب استالین گردید و به فرماندهی یک بخش کوچک گمارده شد. با مرگ استالین او ریاست دادگاه بریا رئیس پلیس مخفی استالین را برعهده گرفت و بریا در این دادگاه به مرگ محکوم گردید. در دوره خروشچف او فرماندهی عملیات حمله به پراگ که در جریان آن شورش مردم مجارستان ضد رژیم کمونیستی توسط ارتش سرخ با بیرحمی سرکوب گردید و با نام بهار پراگ موسوم شد را برعهده داشت.
گئورگی ژوکوف در عرصه خروشچف اغاز به کمیته مرکزی حزب کمونیست رفت لیکن با نظریه خروشچف برای اینکه صرفا جهت ضد او کودتا نماید او را برکنار نمود. بعد از خروشچف، برژنف او را مجددا به عرصه اقتدار برگرداند ولی نقش کوچکی به او داد. ژوکف در سال ۱۹۷۴ در مسکو دیده از جهان بست.
