زندگی‌نامه پاسکال (Blaise Pascal)

بلز پاسکال رياضی دان، فيلسوف و فيزيک دان فرانسوی ۱۹ ژوئن ۱۶۲۳ در کلرمون واقع در مرکز فرانسه – 19 اوت 1662 در پاريس)، کسی که او را «پاک ترين موجود جهان» ناميده اند. پدرش رياست ادارة ماليات کلرمون را به عهده داشت. خواهرش ژيلبرت زندگی نامة او را نوشت و خواهر ديگرش ژاکلين او را به صومعه کشانيد تا خودش را وقف کليسا کند و در واقع موجب مرگ او و بی بهره شدن جهان دانش از وجود يک نابغه شد.
پدرش به خاطر تحصيل او، از کار خود استعفا کرد و خانواده را به پاريس آورد (۱۶۳۹) در بيست و پنج سالگی فعاليت های علمی خود را رها کرد و به دير «ژان سنيست ها» و به توبه و طلسم و کمربند ميخ دار رو آورد، چرا که «ژان سن» معتقد بود «دانش يک شهود روانی است شبيه شهوت جسمی» و اين همان پاسکال است که زمانی به شوهر خواهرش نوشته بود :«… گمان نمی کنم ناچار باشيم انديشه ها و حکم هايي را که از گذشته به ما رسيده است، بپذيريم، مگر آنکه استدلالی منطقی و بی ترديد داشته باشند و به نظر من نهايت ضعف و نادانی است که به حقيقت های روشن ومسلم گردن ننهيم و به انديشه های کهنة خود باور داشته باشيم.» پاسکال در 12 سالگی بسياری از قضيه های هندسة اقليدسی را پيش خود اثبات کرد. در 16 سالگی قضيه ای از هندسة تصويری را کشف کرد (قضية پاسکال)، در همان سال کتاب «مقطع های مخروطی» را نوشت. در سال 1640 نخستين ماشين حساب را ساخت، نظرية احتمال را بنيان گذاشت. به جز آن کشف هايي در «تعادل آب گون ها» ، «فشار هوا» و غير آن دارد. در کليسا وقتی در 1668 به درد دندان مبتلا شد، برای نجات از درد به رياضيات پناه برد و در 8 روز کتابی دربارة انتگرال ها و ديگر کشف های خودش نوشت (در سال 1659 رساله ای دربارة محاسبة ديفرانسيلی نوشته بود) 4 سال آخر عمر (1658 – 1662) هيچ کاری نکرد، تنها به خود شکنجه داد تا از دنيا رفت.
* از وبلاگ کاوش نوشته شده توسط دانيال هاشمي