مشاهیر

شاه عبداللطیف بــِتایی (به اردو: شاه عبداللطیف بهٹائی) شاعر و صوفی سرشناس سندی بود. او را بزرگ‌ترین شاعر در زبان سندی به‌شمار می‌آورند. روح اشعار او را با سروده‌های مولانا مقایسه کرده‌اند. مجموعه‌سروده‌های شاه عبداللطیف در دیوان او که به…

سید عبدالکریم غیرت معروف به غیرت کرمانشاهی (۱۲۵۷-۱۳۳۵)، (شاعر، موسیقی‌دان، ادیب و صوفی ایرانی بود.سیدعبدالکریم غیرتزمینهٔ کاری شعر فارسی، روزنامه‌نگاریزادروز ۱۱ آذر ۱۲۵۷ همدانمرگ ۱۳ خرداد ۱۳۳۵ (۸۰ سالگی)…

ابوالمجد مجدود بن آدم سنایی غزنوی یا حکیم سنایی (۴۷۳–۵۴۵ قمری)، شاعر و عارف فارسی‌زبان قرون پنجم و ششم هجری که در شهر غزنه (واقع در افغانستان امروزی) دیده به‌جهان گشود. وی از بزرگ‌ترین صوفیان و شاعران قصیده‌گو و مثنوی‌سرای زبان پارسی است که…

سیداشرف جهانگیر سمنانی (درگذشته ۸۰۸ ه.ق.؛ به روایتی ۲۷ محرم سال ۸۰۰ ه.ق.) از صوفیان و عرفای ایرانی نیمه دوم قرن هشتم و نهم هجری بود. وی از عرفای بزرگ شبه قاره هند بود و شهرت او به‌ویژه در هندوستان زیاد است. کتاب «لطایف اشرفی» او یکی از…

کمال‌الدین مسعود خُجندی معروف به شیخ کمال و کمال خجندی از عارفان و شاعران پارسی‌گوی قرن هشتم هجری بود. تولدش در خجند فرارود بود؛ اما پس از سفر حج در تبریز ساکن شد. امام کمال خجندی چنان شیفته اقطاب عرفان آذربایگان بود ، تو گویی از خورکند(به…

شیخ خواجه معین الدین حسن سجزی چشتی مشهور به خواجه معین الدین چشتی درگذشته به سال ۶۳۳ قمری در اجمیر شریف هند. در ایالت راجستان - جیپور. معین الدینمعین الدین چشتینام دیگر غریب نواززاده ۵۳۶ قمری یا ۱۱۴۲ میلادی منطقه…