سخنان ارد بزرگ : پیران و خنده

*عظمت علی رادرک نکنی عجب مدارکه بصیرت ز فضیلت ممکن است . علی نوشادی شبستری *کسیکهنفسکشتمستیکشتکسیکهنفسنکشتپستگشت . علی نوشادی شبستری
*بانی مهر،مهربانی است . علی نوشادی شبستری
*عینک بد بینی را دورانداختی وکارگر نشد ، سمعک حرف شنوی را بجان بخر. علی نوشادی شبستری
*تجربه، گلی است که باگرده افشانی شکوفا می شود. علی نوشادی شبستری
*رادمردان، رادمُردند . علی نوشادی شبستری
*کسانی سزاوار یادمانند که دریاد مانند. علی نوشادی شبستری
*آنچه هستیم ده درصد توان ماست. با صد در صد چه از ماست. علی نوشادی شبستری
مرگ مغزی، بهتر از مغزی است که در فکر انحراف ومرگ سایر مغز هاست. علی نوشادی شبستری
* دو مشکل مهم مغزی، فَرار مغزها ومغز های فرٌار است. علی نوشادی شبستری
*بترس !از شیشه گری که خرده شیشه زیادی دارد. علی نوشادی شبستری
*نسخه کامل وزیبای طبیعت را، نمی توان نسخ وفسخ کرد. علی نوشادی شبستری
*کُوکِ ساعتِ خوشبختی با توست! علی نوشادی شبستری
*جهان گیر باش اما در جهان، گیر مباش. علی نوشادی شبستری
باید در دم زندگی دقت کنیم تا بازدم خوبی داشته باشیم. علی نوشادی شبستری
باید در دم زندگی دقت کنیم تا بازدم خوبی داشته باشیم. علی نوشادی شبستری
*بارانِ سر سبزی باش نه سیلاب غرض ورزی. علی نوشادی شبستری
*سرانجام جاری شدن قطرات عشق نزول دریایی رحمت است. علی نوشادی شبستری
*کسی که دستش را بسته، دست و دل باز نیست. علی نوشادی شبستری
*مکث، پایان رقص زندگیست. علی نوشادی شبستری
*تنها داعی مباش ساعی هم باش. علی نوشادی شبستری
*محمد(ص) خاتِم نبوت و خاتَم انسانیت است. علی نوشادی شبستری
*نی تا داس بیند داستانی سازد. علی نوشادی شبستری
در دریای زندگی شناگر خوبی باش تا غرق نشوی. علی نوشادی شبستری
در سیلاب و منجلاب غرور، سرور و سروری نیست. علی نوشادی شبستری
دلبستگان سببی به زِ وارستگان نَسَبی. علی نوشادی شبستری
*سوز دل را نیازی به دل سوزی نیست. علی نوشادی شبستری
*صِله پایان فاصله است. علی نوشادی شبستری
*اگر باران هم باشی قطره ها را دریاب. علی نوشادی شبستری
*اگر کوه سربلند و استواری سنگریزه ها را مرنجان. علی نوشادی شبستری
*زندگی، دارالفنون است نه دارالجنون. علی نوشادی شبستری
*بجای عکس یادگاری خدمت ماندگاری داشته باشیم. علی نوشادی شبستری
دریا ریا کاریست چرا که مرواریدهایش را در قلبش نگه می دارد. علی نوشادی شبستری
*هر کاری، جز انکار خدا آسان است. علی نوشادی شبستری
*دادِسْتانی که دادسِتان ندارد درخت بی ثمر است. علی نوشادی شبستری
*برای پیشرفت باید پیش رفت. علی نوشادی شبستری
*به ندای موعد گوش به زنگ باشیم تا زنگ نزنیم. علی نوشادی شبستری
*بسا یک قدم کج، شرافت را به شّر و آفت بدل نماید. علی نوشادی شبستری
فعل داشتن را برای همه صرف می کنیم. علی نوشادی شبستری
*دنیا بهر حیات است نه حیات از بهر دنیا. علی نوشادی شبستری
*کَران واقعی، کسانی هستند که ندای نقاش جهان را نمی شنوند. علی نوشادی شبستری
*بهترین مترجم، کسی است که غصه را به شادی ترجمه کند. علی نوشادی شبستری
*صدف در اعماق دریاست که توانسته نظر ها را جلب کند. علی نوشادی شبستری
*با روزگار لج کنی فلج خواهی شد. علی نوشادی شبستری
*قناعت، دروازه مناعت است. علی نوشادی شبستری
*عشق، ترانه زندگی و موسیقی ریتم آن است. علی نوشادی شبستری
سیاه پوستی که دلش سفید است از سفیدپوستی که دلش سیاه است، روسفیدتر است. علی نوشادی شبستری
گوهرهای اصل، نیازی به بدلکاری ندارند. علی نوشادی شبستری
*آب اَر زمین ِبریزد نبض جهان بِخیزد. علی نوشادی شبستری
*با شکست نباید از خود گُسست. علی نوشادی شبستری
*دوست صمیمی، طبیب دل است. علی نوشادی شبستری
*بهترین بیمه عمر، احسان و نیکو کاری است. علی نوشادی شبستری
*قصه زندگی را با غصه تما م نکن. علی نوشادی شبستری
*عدالتی نیست، هرجا که بَشر به َشّر روی آورد. علی نوشادی شبستری
شبستر بستر علم است وفرهنگ دیار عار فـــان دُرّ گرانسـنگ
که گلشنراز او فخر جهان است دلا چون بهترین یار زمان است
علی نوشادی
*با باور است که میتوان بارور شد علی نوشادی شبستری
*با خدایید اگر به خود آیید. علی نوشادی شبستری
*عالمگیر باش ،اما در عالم گیر مکن. علی نوشادی شبستری
*نانوایی که به عشق مردم نان می پزد، از تنورهم به نور می رسد. علی نوشادی شبستری
*دروغ مثل برفی است که با حقیقت آب می شود. علی نوشادی شبستری
*شطرنج زندگی را خوب بچین تا کیش و مات نشوی. علی نوشادی شبستری
خواهی که سخن نوش کنند نه پنبه در گوش کنند
کم گوی و روان گوی که آویزه هــــر گوش کنند. علی نوشادی شبستری
زاهدِ غـم دیده را از درد تنهایی چه باک،
کَرکَسان مردار جویند در زمین پاک پاکْ. علی نوشادی شبستری
ای خدای مهربان هرگز فراموشم مکن
در هجوم نفس خود آنی تو خاموشم مکن. علی نوشادی شبستری
“گر تو نمی پسندی تغییر ده قضا را” ور تو نمی توانی، تغییر ده فضا را. علی نوشادی شبستری

دل از آن سرو خزان چون مه مستانه بسوخت
شــمع هم ســـیر نشد همره پروانه بسوخت. علی نوشادی شبستری

احتراما درصورتی که تمایل داشته باشند اعلام فرمایند تا سایر مطالب را نیز جهت استحضار تقدیم گردد.