تاریخ‌ما - ← زندگی نامه بزرگان و اندیشمندان تاریخ ایران و جهان

عثمان مروندی (زادهٔ ۶۷۳ – درگذشتهٔ ۶۷۳ هجری قمری) زاده میوند افغانستان، که به نام لعل قلندر شهرت دارد از شاعران پارسی‌گوی. وی مردی دانشمند، درویش مسلک بود و اشعارش بیشتر جنبه عرفانی دارد. زبان فارسی در سندبا انقراض…

سیّد محمّد صَمصام ناموَر به درویش صمصام (۱۲۹۰ش تا ۲۴ آبان ۱۳۵۹) فرزندِ سیّد جعفر از دراویشِ بنامِ اصفهان می‌باشد. بیشترِ شهرتِ وی بخاطرِ شکستنِ آداب و رسوم جامعهٔ زمان خود بود.زایش و تحصیلات ابتداییسیّد محمّد در سال…

شاه عبداللطیف بــِتایی (به اردو: شاه عبداللطیف بهٹائی) شاعر و صوفی سرشناس سندی بود. او را بزرگ‌ترین شاعر در زبان سندی به‌شمار می‌آورند. روح اشعار او را با سروده‌های مولانا مقایسه کرده‌اند. مجموعه‌سروده‌های شاه عبداللطیف در دیوان او که به…

سید عبدالکریم غیرت معروف به غیرت کرمانشاهی (۱۲۵۷-۱۳۳۵)، (شاعر، موسیقی‌دان، ادیب و صوفی ایرانی بود.سیدعبدالکریم غیرتزمینهٔ کاری شعر فارسی، روزنامه‌نگاریزادروز ۱۱ آذر ۱۲۵۷ همدانمرگ ۱۳ خرداد ۱۳۳۵ (۸۰ سالگی)…

ابوالمجد مجدود بن آدم سنایی غزنوی یا حکیم سنایی (۴۷۳–۵۴۵ قمری)، شاعر و عارف فارسی‌زبان قرون پنجم و ششم هجری که در شهر غزنه (واقع در افغانستان امروزی) دیده به‌جهان گشود. وی از بزرگ‌ترین صوفیان و شاعران قصیده‌گو و مثنوی‌سرای زبان پارسی است که…

سیداشرف جهانگیر سمنانی (درگذشته ۸۰۸ ه.ق.؛ به روایتی ۲۷ محرم سال ۸۰۰ ه.ق.) از صوفیان و عرفای ایرانی نیمه دوم قرن هشتم و نهم هجری بود. وی از عرفای بزرگ شبه قاره هند بود و شهرت او به‌ویژه در هندوستان زیاد است. کتاب «لطایف اشرفی» او یکی از…

کمال‌الدین مسعود خُجندی معروف به شیخ کمال و کمال خجندی از عارفان و شاعران پارسی‌گوی قرن هشتم هجری بود. تولدش در خجند فرارود بود؛ اما پس از سفر حج در تبریز ساکن شد. امام کمال خجندی چنان شیفته اقطاب عرفان آذربایگان بود ، تو گویی از خورکند(به…

شیخ خواجه معین الدین حسن سجزی چشتی مشهور به خواجه معین الدین چشتی درگذشته به سال ۶۳۳ قمری در اجمیر شریف هند. در ایالت راجستان - جیپور. معین الدینمعین الدین چشتینام دیگر غریب نواززاده ۵۳۶ قمری یا ۱۱۴۲ میلادی منطقه…

جواد نوربخش (زاده:۱۹ آذر ۱۳۰۵، کرمان - درگذشت:۱۹ مهر ۱۳۸۷ آکسفورد) استاد روان‌پزشکی دانشگاه تهران، و پیر سلسلهٔ نعمت‌اللهی و نویسنده بود.جواد نوربخش (نورعلیشاه)زادروز ۱۹ آذر ۱۳۰۵ کرمان، ایراندرگذشت ۱۹ مهر…

پیرنصیر الدین نصیر یکی شاعر، نویسنده، پژوهشگر، سخنران، محقق و صوفی از پاکستان است. او نیز مشهور به «شاعر هفت زبان» است.زندگی او یکی از شعرای بزرگ معاصر پاکستان به سال ۱۹۴۹میلادی در مضافات شهر اسلام‌آباد در قبیلهٔ سادات چشم…

سلطان باهو (۱۰۳۹ - ۱۱۰۲ هـ ق) از عارفان هند در سدهٔ دوازدهم بود.سلطان باهوآرامگاه سلطان باهوزادروز ۱۰۳۹ قمریدرگذشت ۱۱۰۲ قمریملیت هندوستانیسبک تصوفلقب سلطان‌العارفینوالدین سلطان…

کلمن برایان بارکس (به انگلیسی: Coleman Bryan Barks) (متولد ۱۹۳۷ در چاتانوگا، تنسی) شاعر و مترجم آمریکایی و استاد بازنشسته زبان انگلیسی دانشگاه جورجیا (۱۹۶۷–۱۹۷۷) است. او اگر چه زبان فارسی نمی داند ولی به خاطر بازنویسی اشعار مولوی بر اساس…

باکویه شیرازی یا علی ابوعبدالله ابن باکویه که به باباکوهی نیز نامدار است (زادهٔ نزدیک به سال ۳۳۷ هجری در شیراز - درگذشتهٔ ۴۴۲ هجری) از شاعران ایرانی است.باباکوهی شیرازیزادروز ۳۳۷ هجری شیرازدرگذشت ۴۴۲ هجری (۱۰۵سالگی)…

حکیم ابوالحسن یمین‌الدین بن سیف‌الدین محمود معروف به امیر خسرو دهلوی (زادهٔ ۶۵۱ در پتیالی، هند – درگذشتهٔ ۷۲۵ هجری قمری در دهلی) او یکی از دو شاعر مهم اوایل قرن هشتم است که سایر سخنوران پارسی‌گوی هند را تحت‌الشعاع قرار دادند و در ادوار بعد…

چامه‌های او تاثیر بسزایی در ادبیات ترک از گذشته تا به امروز داشته‌است. او پس از بزرگانی چون خواجه احمد یسوی و سلطان ولد می‌زیست و هم‌گام با ایشان از نخستین ترکانی بود که به‌جای زبان عربی و فارسی، زبان ترکی را برای کتاب‌هایش برگزید.…